| | | Nature dergisinde yeralan bilimsel makalede, bilimadamları, bulunan karadelik ve onun çevresinde oluşan ve karadeliği besleyen yıldızın, yıldızlar sisteminde GRS1915+105 adı verilen bölgede yer aldığını kaydettiler. Etrafındaki ışık da dahil herşeyi yutan karadeliklerin yalnızca uç noktalarındaki faaliyetler sonucu ortaya çıkarılabildiğini kaydeden Astrofizik Ensitütüsünden Jochen Greiner yıldız karadeliklerinin sönmüş güneş benzeri yıldızların kalıntıları olduğunu ifade etti.
Yıldız karadeliklerinin normalde Güneşin 3 ila 7 katı olduğunu belirten Greiner, yeni bulunan yıldız karadeliğinin ise güneşin 14 katı olduğunu vurguladı. Karadeliğin kütlesini etrafındaki yıldızın yörünge hareketini analiz ederek hesaplayan bilimadamları, yıldız ile karadelik arasındaki mesafenin Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin yarısı olduğunu kaydettiler.
EINSTEININ LABORATUVARI
Astronomların Microquasar adı verdikleri yıldızlar sistemindeki GRS1915+105 adlı bölgenin, karadeliklerin nasıl oluştuğu yolundaki şu an bilim dünyasında kabul gören teoriler hakkında şüpheler yarattığını belirttiler. Microsquasarları normal bir yıldız ve bir karadelik veya nötron yıldızından oluşan ikili sistemler olarak tanımlayan bilimdamları, bunların ünlü Alman fizikçi Albert Einsteinın genel izafiyet teorisinin denendiği doğal bir laboratuvar olduğunu kaydediyorlar.
GRS1915+105 adı verilen bölgenin galakside, az sayıdaki microquasarlardan biri olduğunu belirten bilimadamları, bulunan karadeliğin büyüklüğünün kendilerini şaşırttığını ifade ettiler. İkili sistemler içindeki etkileşimin, sistemde bulunan yıldızdaki kütle kaybını artırması gerektiğini ifade eden bilimadamları, yıldızın nasıl olup da bu büyüklükteki bir karadeliği oluşturmak için gerekli olan kütleyi koruyabildiğini anlayamadıklarını kaydediyorlar. Bilinen teorinin bu büyüklükteki bir karadeliğin oluşumunu nasıl açıklayabileceğinin büyük bir sır olduğunu belirten Greiner, Şu anki mevcut teori böylesine büyük kütleleri açıklayamaz dedi.
| |